Kasza jaglana czyli pomóż swojemu brzuszkowi

Kasza jaglana to moje niedawne odkrycie. Znaczy o jej istnieniu wiedziałam doskonale, bo moja babcia Jadzia od zawsze jadała jagły. Jednak nigdy ich nie smakowałam. Babcia mieszkała setki kilometrów od nas i w dawnych czasach niedoborów na rynku (ależ to pięknie brzmi;-))) w Wielkopolsce nie można ich było nigdzie kupić, więc gdy babcia przyjeżdżała do nas na dłużej z Przemyśla przywoziła z sobą te jagły .

Niedawno zbuntował się mój cały organizm. Wraz z przewodem pokarmowym. Stąd zaczęłam poszukiwać produktów, które mogę zjeść bez odruchu odrzucenia. Kasza jaglana okazała się do tego wyśmienita i dzięki niej bardzo szybko stanęłam na nogi. Świetnie zadziałała na brzuszek, a że kasza jaglana jest bardzo bogata w białko, żelazo i witaminy z grupy B, nie mając równocześnie glutenu, dodała mi sił.

Nie wykluczam następnych przepisów z kaszą jaglaną. Dziś taki, który już kilkakrotnie wypróbowałam. Może to być samodzielne danie, ale z powodzeniem może być dodatkiem do mięsa, przejmując rolę wypełniacza i jarzynki w jednym.

Na jedną porcję potrzeba:

- pół woreczka ugotowanej kaszy jaglanej

- 3 łyżki oliwy z oliwek

- mała marchewka

- mała cebulka

- duży ząbek czosnku

- pół brokuła rozebranego na różyczki.

Na patelni rozgrzewam oliwę z oliwek i dodaję drobniutko posiekaną cebulkę. Gdy się zaszkli wrzucam drobno pokrojoną marchewkę. Po ok. 10 minutach smażenia, przy częstym mieszaniu, wrzucam brokuły i drobno pokrojony czosnek. Troszkę soli, dwie łyżki wody, przykrywam i na małym ogniu duszę do miękkości warzyw. To trwa ok. 10-15 minut. Ja przyprawiłam na sam koniec mielonym pieprzem i odrobiną kurkumy, ale obowiązku nie ma. Z powodzeniem  można dodać ulubione zioła albo inne przyprawy, które lubimy.

Teraz na patelnię dorzucam ugotowaną kaszę (rozdzieloną na ziarenka widelcem) i już tylko zagrzewam razem. Spróbujcie. I baaaardzo na zdrowie.